پندار من...زندگیه من ❤

پندارم باورم نمیشه یازده ماه گذشت پسرم من نوزاد کوچولوی من یک ماه دیگه تولد یک سالگیشه..‌‌.این روزا یه سری از لباسای نوزادی تو نگاه میکنم عکسای روز به دنیا اومدنت دلم برای اون روزا تنگ میشه،بعد خودت و که نگاه میکنم از دیدنت غرق لذت میشم با شیرین کاریات،با رقصیدنات که تا آهنگ میشنوی و شروع میکنی به تکون دادن خودت،با حرف زدنت که گیللللدا میگی، به به میگی تا گشنت میشه،رررفت،اوومممممد دایره لغتت هر روز بیشتر میشه و من به شیرین زبون بونت بیشتر پی می برم و هر روز خدا رو برای داشنت شکر میکنم که هستی دوست دارم شیرینم یازده ماهگیت مبارک     ...

پندارم تو کودکی های منی یا کودکی های پدرت؟ کدام مایی؟ که انقدر دلنشین و دلبرانه ای..‌‌. تمام من فدای تو شیرینم   ...

پسر قشنگم اینروزا انقدر باهات سرگرمم که نمیفهمم کی شب میشه و اینکه به خاطر ماه رمضان ما مدام اینور اونوریم و کلا خواب شما ریخته بهم و سحر تازه میخوابی و من خیلی ناراحتم برات..‌دیگه اینکه خیلی مهربونی خیلی نمیدونی چه جوری من و بابات و بوس میکنی بغلمون میکنی تازه نمیذاریم هیچ کدوممون دلم بشکنه ...عاشق پارکی مخصوصا سرسره بازی و تاپ  پندار خیلی دوست دارم و هر روز و هر ثانیه به خاطر داشتنت خدا رو شکر میکنم           ...

آخ من نمیدونم واقعااا پندار شما به تنها چیزی که تمایل نشون نمیدی اسباب بازی اخه شامپوام خوردن داررره؟!!!👶امروز رفتیم حموم تو همه اسباب بازیاتو انداختی کنار به مدت یک ساعت و نیم فقط با در شامپو ور رفتی و صدات در نیامد😁😁عاشقتم خوردنیه من             ...